اقیانوس مشرق

#به_قلم_خودم

#اینجا_دارالارشاد_است

#خدا_بهانه_میتراشد

محبوبمان بهانه برای خوب شدنمان جور میکند، فرصت فراهم می کند، راه جلویمان می گذارد، با واسطه و بی واسطه، با پیغام و پسغام، مستقیم و غیر مستقیم به سوی روشنایی دعوتمان میکند، تا شاید بعد از این همه دعوت ها و خواستن ها، از پیله ی غفلت سر بیرون بیاوریم و پروانه شویم.آخر خودش فرموده از رحمت من ناامید نشوید.خودش فرصت داده، خودش بهانه ی خوب شدن برایمان تراشیده.آری مصداق بارزش ماه میهمانی است.ماه رمضان بهانه ی خوب شدن است.محبوبمان یک ماه فرصت دل کندن و دل بستن، متنفر شدن و عاشق شدن داده تا از هر آنچه رنگ تعلق دارد و وابسته میکند دل بکنیم و به هرآنچه میسوزاند و میسازد دل ببندیم.از رذایل متنفر شویم و به خوبی ها و فضائل عشق بورزیم.ماه رمضان فرصت سوزاندن گناهان و ساختن خوبی هاست.
رمضان بهانه ی الهی برای خودسازی است…

#به_قلم_خودم
و جعل الیل سکنا (انعام/96)
قبل از اینکه چشمانت را برهم بگذاری و آرامش خواب به جسم و روحت #انرژی ببخشد تا با طلوعی دیگر دوباره برای کسب برکت الهی حرکت کنی، یادت باشد به خاطر آرامش شب شاکر باشی، شاکر باشی چرا که امشب هم دم و بازدمت به اراده ی الهی برقرار است و آرامش #شب روحت را می نوازد.
اما باید به هوش بود که بالاترین #آرامش یاد خداست..

#تلنگر

#به_قلم_خودم
وجود حاضرِ #نازنین و خورشیدِ پشتِ ابری هزار و چندی سال است که غایب از دیدگان نالایق ماست.او واقعا #منتظَر است و ما واقعا #منتظِر نیستیم!نمیدانم دل های ما را چه شده است که این روزها بعد از ارسال پیامی کوتاه برای دوستی صمیمی یا مادر و پدر و همسر و فرزند،اگر چند دقیقه بگذرد و جوابی از طرف مقابل دریافت نکنیم، عنان اختیار از کف میدهیم، بی صبر و حوصله میشویم، آسمان را به زمین می بافیم و‌….
اما هزار و چندی سال است که مردی از تبار آفتاب، از اهل بیت نبوت، از معدن رسالت غایب از نظر است، ولی ما خم به ابرو نمی آوریم، خیلی صبور شده ایم انگار! خیالی نیست! بیخیالی عقلمان را زایل کرده و نبود خزانه ی علم و منتهای حلم برایمان عادی و عادت‌شده…
تلنگرها هم انگار بی اثر شده!
یا شاید روح هایمان از جنس سنگ شده!
یا که شاید واقعا #مهدی فاطمه (س) همچون حسین فاطمه(س) غریب و مظلوم شده…
خدایا ما را بی قرار مهدی فاطمه(س)کن..

#دارالارشاد

#به_قلم_خودم

در زندگی های امروزی گمشده ای هست که نبودش عامل همه ی بیقراری ها و آشفتگی هاست.خیلیها برای یافتنش به همه جا وهمه چیز چنگ میزنند، چند صباحی را به خیال خودشان گمشده خویش را می یابند،اما اندک زمانی نمی گذرد که دوباره پریشانی و سردرگمی به سراغشان می آید.
آری آرامش، گمشده ی زندگی ماست. به استناد آیات نورانی قرآن خدای مهربان مسکن،شب و همسر را مایه آرامش قرار داده است.اما بالاترین آرامشی که همیشه برقرار و مانا است، یاد خداست.
اگر دیده میشود که برخی با همه ثروت و خوشی و لذتی که در زندگی دارند، باز هم ناخشنودند،تنها دلیلش این است که آرامششان الهی نیست..

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش به جز از یاد تو خشنود نکرد

شاه کلید کنترل شهوت چیست؟؟؟