در زندگی های امروزی گمشده ای هست که نبودش عامل همه ی بیقراری ها و آشفتگی هاست.خیلیها برای یافتنش به همه جا وهمه چیز چنگ میزنند، چند صباحی را به خیال خودشان گمشده خویش را می یابند،اما اندک زمانی نمی گذرد که دوباره پریشانی و سردرگمی به سراغشان می آید.
آری آرامش، گمشده ی زندگی ماست. به استناد آیات نورانی قرآن خدای مهربان مسکن،شب و همسر را مایه آرامش قرار داده است.اما بالاترین آرامشی که همیشه برقرار و مانا است، یاد خداست.
اگر دیده میشود که برخی با همه ثروت و خوشی و لذتی که در زندگی دارند، باز هم ناخشنودند،تنها دلیلش این است که آرامششان الهی نیست..
آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش به جز از یاد تو خشنود نکرد