اقیانوس مشرق

#پاسخ_به_شبهات_محرم
چرا سوره فجر را سوره امام حسین ( ع ) نامیده اند ؟
معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین به خاطر این است که مصداق بارز نفس مطمئنه ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق ( ع ) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین اختصاص دارد… مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است ». (1)
در توجیه و تحلیل تطبیق سوره مذکور بر امام(ع) گفته شده است: «ائمه معصومین(علیهم السلام) از این جهت این سوره را سوره حسین نامیده اند که قیام و شهادت آن حضرت درتاریکی طغیان مانند طلوع فجر، منشا حیات و حرکت گردید. خون پاک او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان «ارجعی» و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت … تا از این الهام و جوشش، نور حق در میان تاریکی ها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه های ظلم و طغیان بی پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین کند .»(2) البته در این سوره آیه «و لیالی عشر» است که باز به آن حضرت مرتبط است.
حضرت صادق فرمود: «الفجر هو القائم و لیال عشر الائمة من الحسن الی الحسن و الشفع امیرالمؤمنین و فاطمه ( ع ) و الوتر هو الله وحده لاشریک له ؛ مراد از فجر وجود مقدس حضرت قائم(ع) و «لیالی عشر» امامان از امام حسن مجتبی(ع) تا امام عسکری(ع) اند و شفع امیرمؤمنان و حضرت فاطمه(ع) می باشد و مراد از وتر خداوند یکتا است».(3)

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج24، ص 93.
2. پرتوی از قرآن، سید محمود طالقانی، ج4، ص 67، با تلخیص.
3. البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج4، ص 461.

#دو_نعمت_نایاب

یا الله، یا رسول الله، یا امیرالمومنین، یا قمر بنی هاشم…
این ذکرها، ذکرهای پیرمردِ ساکنِ کوچه ی ولایت شهرمان است.از کلاه و شالِ کمریِ سبزرنگش معلوم است که از خاندان سادات است.از وقتی همسرش دار فانی را وداع گفته و او را با خاطراتش تنها گذاشته است، خلوت و سکوت خانه او را ساکن کوچه کرده است. انیس و مونس تنهایی هایش کوچه ای شده که عابرانش مثل من، از دل پیرمرد خبر ندارند. از طلوع تا غروب خورشید روی صندلی پلاستیکی سفید رنگش می نشیند و دست های لرزانش را به عصا تکیه می دهد و اینگونه روز را به شب می رساند‌. من که پنج روز هفته را به حوزه می روم و برای رسیدن به منزل باید از این کوچه عبور کنم، هر روز پیرمرد سید را میبینم.منزل پیرمردِ سید وسط کوچه است ولی از همان ابتدای کوچه صدای ذکر گفتنش به گوش می رسد و ناخودآگاه تکرار همان ذکر بر زبان عابران نیز جاری می شود‌. در این روزگار بی کسی، خدا و ائمه (ع) تنها پناه پیرمرد هستند.به ندرت دیده ام که فرزندانش برای دیدن پدر سراغش را بگیرند.
نمی دانم! شاید کارها و مشغولیت های روزمره جایی برای ملاقات پدر و دلجویی از او برایشان باقی نگذاشته است؛ اما آیا پنجاه سال پیش که پیرمردِ سید جوان بود و کارهای روزمره و گذران زندگی و تامین معیشت خانواده نسبت به این زمان سخت تر و طاقت فرسا بوده است، بچه های قد ونیم قدش را فراموش می کرده است؟! یا به خاطر همین بچه های قد ونیم قد که اکنون برای خودشان مردی شده اند، جوانی اش را به حراج گذاشته و گرد پیری بر سر و صورتش نشسته است؟!
فقط همین را می دانم که والدین نعمت های نایابی هستند که خدای مهربان به بندگانش عطا کرده است و کفران این نعمت های گرانبها، ویران کننده ی دنیا و آخرت است."اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا”
#به_قلم_خودم

#حال_خوب_دل

همین که دیدیم حال و هوای دلمان آفتابی و مهربان است، فرصت را #غنیمت بشماریم و برای حال خوب دلمان برنامه ریزی کنیم.گاهی مطالعه ی یک‌کتابِ ناب حالِ خوبِ دلمان را خوبتر می کند، آنقدر که می توانیم دست دل دیگران را هم بگیریم و خوب کنیم. خواندن یک دعای عهد بعد از نماز صبح که هوا به قول خودمان گرگ و میش شده، روحمان را #لطیف و #صیقلی میکند، و راه را برای درد ودل با مهدی فاطمه(س) باز می کند.گاهی یک سجده ی شکرِ طولانی بعد از نماز همراه حمد و ثنای الهی و #استغفار، انرژی مثبتی به ما هدیه می کند که در هیچ‌ یک‌ از کلاس های آموزش مثبت اندیشی و انرژی درمانی پیدا نمی شود.وقتی حال و هوای دلمان آفتابی و مهربان است، بیش از پیش برای پدر، مادر، همسر، فرزندان و حتی فامیل وقت بگذاریم، کار سختی نیست! #نگاه مهربان به پدر و مادر ، #چشم گفتن خالصانه به همسر، #نوازش های مادرانه ی فرزندان، یک پیاله #چای کنار فامیل خوردن و…

همه و همه حال دلمان را خوبتر می‌کند، آنقدر که می توانیم دست دل دیگران را هم بگیریم و خوب کنیم…انشاءالله…
#به_قلم_خودم

#کوثرنت_افتخارم
#نامه_ای_به_کوثرنت

بسمه تعالی

کوثرنت عزیز
شبکه ی اجتماعی خواهران طلبه ی کشور

سلام علیکم
اینجانب بر خود لازم و ضروری می دانم که مراتب تقدیر و سپاس خود را از جنابعالی اعلام دارم.
کوثرنت جان! من مدیون شما هستم که بدون هیچ چشم داشت و توقعی مرا پذیرفتید و به من جرات نوشتن دادید.یادم می آید برای اولین بار که تصمیم‌گرفتم مطلبی بنویسم و برای شما ارسال کنم، چندین بار مطلب را خواندم و هر بار به نوشته ی خودم خندیدم؛ اما به پشتوانه و دلگرمی اعضای مهربان و خیرخواه شما که دیگر دوستانشان را به نوشتن ترغیب می کردند، من هم جرات کردم گزینه ی ارسال را بزنم.چند روز پیش که در کلاس آموزش سواد رسانه ای شرکت کردم و یکی از اساتید بزرگوار به منظور ارتباط و تعامل هر چه بیشتر طلاب با شما برایمان سخن می گفت، متوجه شدم که چقدر به شما ارادت دارم.جایتان خالی! کلام استاد شیرین و تاثیرگذار بود و علاقه ی مرا به فعالیت در بین اعضای شما دوچندان کرد.وقتی استاد قسمت های مختلف برنامه های شما را توضیح می دادند و همزمان از خوبی های شما می گفتند، دلم غنج رفت.وقتی شنیدم شما در حوزه ی شبکه های اجتماعیِ سازمانی_دینی رتبه ی بسیار خوبی دارید و خوش می درخشید، و از طرفی دارای رتبه های برتر ملی هستید، افتخاری غرور آفرین در دلم فریاد زد.استاد گفتند:” شبکه ی کوثرنت با همه ی شبکه ها فرق دارد” و انصافا هم با بقیه ی شبکه ها فرق دارد.برنامه های مختلف شبکه، امنیت بسیار بالای شبکه، سامانه های شبکه و ده ها ویژگی دیگر این شبکه را از شبکه های اجتماعی دیگر ممتاز می کند.استاد گفتند:"کوثرنت در دنیا یک است” استاد گفتند و چه خوب گفتند که “کوثرنت مال خودمان و تولید خودمان است".
کوثرنتم! افتخارم!
من فقط چند جمله از سخنان استاد عزیزم خانم طاهری را برایتان نوشتم؛ اما همین چند جمله یک دنیا حرف دارد. و من فقط یک حرف دارم و اینکه از تمام اعضای محترم شما که دوستانِ کوثرنتیِ خوبِ خودم محسوب می شوند، تقاضا دارم که قدر شما را بیشتر از پیش بدانند و به وجود شما افتخار کنند.به عنوان طلبه ای که عضوی از شبکه ی بزرگ شماست، در حد توان و با توجه به علایق و سلایق خود در قسمت های مختلف فعالیت موثر داشته باشند.
کوثرنت جان!
از خداوند بزرگ آرزوی پیشرفت روزافزون برای شما دارم.
از خداوند منان خواستارم به مسئولین شما که در جهت ارتقای برنامه های شما تلاش شبانه روزی دارند، طول عمر با برکت و با عزت عنایت فرماید.
همچنین از خانم طاهری عزیز که در جهت تشویق طلاب استانمان برای فعالیت در شبکه، همیشه خالصانه و پرانرژی تلاش می کنند، کمال سپاس و قدردانی دارم.
باتشکر
عمرتان با برکت همتتان مضاعف

پ.ن: غنج رفتن/غنج زدن: بسیار مشتاق و آرزومند چیزی بودن(فرهنگ فارسی معین)
#به_قلم_خودم