در گوشه‌ای از بهشت زهرای تهران، #قطعه‌ی 26، ردیف32،شماره‌ی 22 شهید عزیزی آرمیده است که همچون دیگر همسنگرانش عاشق زیارت عاشورا بوده‌است.یکی از برنامه های همیشگی‌شان قرائت زیارت عاشورا بعد از نماز جماعت صبح بود.با خواندن هر فراز از زیارت #عاشورا و درک معانی والای آن حال خوشی میهمان دل رزمندگان می‌شد؛ اما حال و هوای سید با همه فرق داشت.نجواها و زمزمه‌های غریبانه‌اش جگر همه را می‌سوزاند.نام بی‌بی دو عالم که می‌آمد، آرام و قرار نداشت و گریه‌هایش شدیدتر می‌شد.
شهید سید احمد پلارک سال 1344 در تهران متولد شد. در لشکر 27 محمد رسول الله به عنوان آرپی‌جی‌زن گردان عمار فعالیت می‌کرد و در 24 فروردین سال 1366 به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمد.
شهید پلارک به شهید عطری معروف شده‌است، و به گفته‌ی مادرش ? بوی مزار شهید هیچ علتی جز لطف و فضل الهی و رابطه‌ی ماروائی که او با خدا و اولیاء‌الله داشته است، ندارد. و هیچ کس هم چیزی از این رابطه نمی‌داند.هر کس هم موردی نقل کرده جز شایعه چیزی نیست ?
چیز عجیبی نیست! وقتی انسان وارسته شود.وقتی همه‌ی امورات زندگی‌اش را بر مبنای رضای الهی تنظیم کند و از همه مهمتر وقتی در #عنفوان جوانی از جان گران‌مایه‌اش بگذرد، خدای مهربان هم به وعده‌اش وفا می‌کند و به او عنایت ویژه می‌نماید. بوی #عطر #یاسی که از مزار شهید به مشام می‌رسد فقط گوشه‌ای از توجه و عنایت الهی، آن هم در این دنیاست! تا به ما بفهماند وقتی انسان سراسر نور شود و برای خدا خالص گردد، خدا هم با رحمت خاصه‌اش به انسان نظر می‌کند.بوی عطر مزار #شهید سید احمد #پلارک با زبان حال به ما می‌گوید، اگر میخواهی در دنیا وآخرت محبوب وماجور شوی، در این دنیا فقط برای یک محبوب قدم بردار…
#تلنگر
#به_قلم_خودم
برگرفته از خاطرات شهید سید احمد پلارک
آخرین نظرات