اقیانوس مشرق

در محاورات روزمره ی خود بسیار شنیده ایم یا گفته ایم‌ که منطقی فکر کنید، منطقی تصمیم بگیرید، منطقی صحبت کنید، منطقی برخورد کنید و… .
سوال این است که به چه کسی می گویند آدم منطقی؟! برای یافتن پاسخ این سوال خوب است به کتاب منطق خود سری بزنیم.در تعریف علم #منطق آمده است: ( آله قانونیه تعصم مراعاتها الذهن عن الخطا فی الفکر )
علم منطق ابزاری قانونی است که مراعات آن قوانین، ذهن انسان را از خطای در تفکر مصون می دارد.
با توجه به این تعریف علمی می توان گفت هر انسانی که درست فکر کند و صحیح بیندیشد، منطقی است.
مساله تفکر تا آن جا اهمیت دارد که این کلمه یا مشتقاتش بارها در آیات قرآن ذکر شده است.امام علی(ع) می فرمایند: ( الفکر عباده ) فکر کردن برترین عبادت است.
اگر عبادت خالصانه مایه #تقرب انسان به خدای متعال است، تفکر خالصانه نیز مقدمه ای برای قرب الهی است. امام صادق(ع) در مورد حضرت #ابوذر که یکی از اصحاب و عاشقان واقعی رسول خدا(ص) بود، فرمودند: ( کان اکثر عباده ابی ذر رحمه الله الفکر و الاعتبار) بیشترین عبادت ابوذر تفکر و کسب عبرت بود.
بنابر آن چه در آیات و روایات مختلف پیرامون اهمیت و ضرورت #تفکر آمده است، می توان گفت یکی از راه های سعادت انسان در آخرت تفکر صحیح انسان در دنیاست، که به انجام عمل صحیح و #صواب منتهی می شود.

دروس فی علم المنطق، ص 11
غررالحکم و درر الکلم، ج 1، ص 71
الخصال، ج 1، ص42

بر همه واضح و مسلم است که به جز معصومین( علیهم السلام) همه ی انسان‌ها و حتی مومنان تحت تاثیر وسوسه های شیطانی و نفسانی قرار می گیرند و چه بسیار که هوای نفسشان بر آنان غلبه کرده و مرتکب گناه می شوند.اما آن چه حائز اهمیت است، این است که مومنان گناه را برای مخالفت با اوامر الهی و به نیت سرپیچی از فرامین خداوند یکتا انجام نمی دهند. مومن نه تنها در حین غلبه ی هوای نفس شرمنده ی پروردگار می شود؛ بلکه بعد از گناه هم بسیار پشیمان می شود و بلافاصله به درگاه الهی رو می ‌کند و برای توبه ی نصوح دل و جان خود را مهیا می کند.امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: یا ابا محمد! ان الله یحب من عباده المفتن التواب (کافی، ج 4، ص 228)قطعا خداوند بنده ای را که در دام گناه گرفتار می شود؛ و خاضعانه به درگاهش اعتراف می کند و در صدد جبران گذشته و توبه است، دوست می دارد.
با توجه به آن‌چه در متون دینی و کتب اخلاقی آمده است، می توان دریافت که ترک گناه و بازگشت به سوی خدا توفیق الهی را می طلبد؛ چنان که در جلد چهارم کتاب کافی به نقل از امام باقر( علیه السلام) روایتی آمده است که بعد از بیان گفتگویی بین حضرت داوود( علیه السلام) و دانیال نبی( علیه اسلام) در قسمت آخر روایت از زبان حضرت دانیال در مناجات سحرگاهی اش چنین آمده است:* فوعزتک لئن لم تعصمنی لاعصینک ثم لاعصینک ثم لاعصینک!*
( کافی، ج 4، ص 233)
به عزت و جلالت قسم اگر خودت مرا از گناه کردن باز نداری، مرا عصمت از گناه ندهی، مرا توبه ندهی و جلویم را نگیری حتما گناه از من سر خواهد زد، حتما گناه از من سرخواهد زد، حتما گناه از من سرخواهد زد.

خدایا توفیق انجام عبادت و ترک گناه را به ما ارزانی فرما…

? آیا #هر_کس_خبر_تمام_شدن_ماه_صفر_را_بدهد_ بهشت_ بر_او_واجب_می شود؟ ?

? پرسش:
در پیام هایی که در فضای مجازی و… می آید، گفته می شود هر کس خبر خارج شدن از ماه صفر و آمدن ماه ربیع الاول را به هفت مومن بدهد، بهشت بر او واجب می شود. آیا این سخن درست است؟

? پاسخ:
این سخن، سخنی نادرست است و از بدعت هایی است که دارند در ذهن مردم جا می دهند.

توضیحات بیشتر: ?
کسانی که این سخن را می گویند: غالبا به سخن پیامبر( صلی الله علیه و آله) استناد می کنند و می گویند: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: « من بشرنی بخروج آذار فله الجنه : هر کس به من بشارت دهد، صفر تمام شده است بهشت می رود» .
ابتدا باید کامل حدیث ذکر شود تا بتوان به بررسی آن پرداخت.
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) زمانی که عده زیادی از اصحابش در مسجد قبا بودند، فرمود:[اولین کسی که هم اکنون بر شما وارد می شود، مردی از اهل بهشت است.] پس چند نفر بعد از شنیدن این سخن از یک در مسجد خارج شدند تا از در دیگر وارد شوند و اول کسی باشند که مستحق بهشت گردند.
پیامبر که متوجه این موضوع شدند، به عده ای که در مسجد باقی مانده بودند، فرمودند: [هم اکنون عده زیادی از در مسجد وارد می شوند، تنها کسی که مرا به پایان ماه آذار خبر دهد، او اهل بهشت است.] پس آن عده برگشته و وارد مسجد شدند در حالی که ابوذر در بین آن ها بود.
پیامبر از آنان پرسید: در کدام ماه از ماه های رومی قرار داریم؟ آن حضرت( صلی الله علیه و آله و سلم) فقط پرسیدند در کدام ماه از ماههای رومی قرارداریم؟ تنها ابوذر گفت: یا رسول الله از ماه آذار خارج شده ایم. پیامبر فرمود: ابوذر، این را می دانستم ولکن دوست داشتم اصحاب من مردی را که اهل بهشت است بشناسند.[1]

اما استناد به این حدیث برای بشارت به اهل بهشت شدن هر کس به خروج از ماه صفر خبر دهد، نادرست است و دلایل ما بر این نادرستی عبارتند از:

1. این حدیث از نظر سند ضعیف است.
2. بر فرض قبول سند حدیث، پیامبر فرمودند: بشارت به خروج از ماه آذار دهد و ماه آذار از ماه های رومی است، و از یک هفته مانده به اول فروردین آغاز و تا یک هفته مانده به اردیبهشت ادامه دارد. در حالی که ماه صفر از ماه های قمری است.
3. از سوی دیگر این سخن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به اصحابش برای معرفی جایگاه ابوذر بود و نمی توان معنا و مفهوم این حدیث را به همه زمان ها و مکان ها اطلاق کرد و گفت درهر زمان هر کس به خروج از ماه آذار خبر دهد، اهل بهشت است.
4. همچنین برای اینکه کسی به اشتباه نیفتد در حدیث به خوبی آمده است که پیامبر اکرم (صلی الله و علیه وآله وسلم ) ماه را می دانستند و ملاک صرف خبر به خروج ماه نبوده است، بلکه مقصود بیان فضیلتی برای ابوذر بوده است.

بنابراین بر ما شیعیان لازم است، که از انتساب هر مطلبی به اهل البیت (علیهم السلام) تا زمانی که درستی آن ثابت نشده، خودداری کنیم. تا دچار نسبت های دروغ و ایجاد بدعت ها نشویم.

? منبع:
1. علل الشرایع،ج1ص176.
2. سایت هدانا

یکی از تاکیدهای خاص مقام معظم رهبری(دامت برکاته) در دیدارهای مختلفشان بامردم، مسئولین، نخبگان و… بالابردن بصیرت است.ایشان می فرمایند:( بصیرت خودتان را زیاد کنید.بلاهایی که بر ملت ها وارد می شود، در بسیاری از موارد بر اثر بی بصیرتی است.خطاهایی که بعضی از افراد می کنند بر اثر بی بصیرتی است.نقش نخبگان و خواص هم این است که این بصیرت را نه فقط در خودشان، در دیگران هم به وجود بیاورند.)

این روزها دنیا پر از مدعیانی است که به دلیل بی بصیرتی و عدم توانایی شناخت حق از باطل،‌ هم خودشان را گرفتار بلا می کنند و هم پیروان کوردلشان را با صدها نیرنگ و فریب گرفتار بلایی می کنند که سرانجامش چیزی جز بدبختی و شقاوت نیست! برخی ازمدعیان خود را امام معصوم معرفی می کنند، گاهی خود را همسر امام می خوانند،برخی خود را سید یمانی می نامند و برخی دیگر خود را فرستاده ی خاص امام اعلام می کنند.
مدعیان زیادند و گاهی کارهای به ظاهر عجیبی می کنند که افراد ساده لوح و ناآگاه مبهوت توانایی و قدرت معنویشان می شوند‌ و خلاصه اینکه عوام و حتی برخی خواص و نخبگان را شیفته ی خود و مسلکشان می کنند. راه چاره این است که بصیرت را چراغ راهمان قرار دهیم و برای رهایی از فریب و نیرنگ مدعیان دروغین حق و باطل را بشناسیم و سخن مولای متقیان حضرت علی( علیه السلام) را سرلوحه ی برنامه ی خود قرار دهیم.امام علی ( علیه السلام) فرموده اند: ‌حق با مدعیانش شناخته نمی شود، حق را بشناس، اهلش را خواهی شناخت.
بحارالانوار، ج 40، ص126
باید به هوش باشیم که افراد و اشخاص نمی توانند معیار و ملاک حق باشند؛ بلکه حق معیار شناخت افراد است و مدعیانی که عملشان بر خلاف حق و حقیقت است، فقط ادعا کنندگان ناتوانی هستند که برای رسیدن به ثروت و شهرت و مکنت، و برای گشودن عقده های درونی، خودشان را چشم و گوش بسته به دست جریان هایی می سپارند که از سردمداران باطل و طائفه ی طاغوتند.
…خدایا به ما بصیرتی عنایت فرما که در تشخیص حق از باطل درنمانیم…

#تلنگر
#بلا_ی_بی_بصیر_تی

به اربعین که نزدیک می شوی، بی قراری دلت بیشتر می شود.احساس که نه! گمان می کنی جا ماندنت از خیل عاشقان حسین (علیه السلام) طبیعی نیست و تو هم باید پا به پای آن ها در سرزمین کربلا قدم بر می داشتی. انگار همه رفته اند و فقط تو جامانده ای! این روزها سراغ هر کسی را می گیری، می گویند او هم عازم کربلاست. متن پیام های این روز ها عجیب شبیه هم شده! هر پیامی را باز می کنی نوشته: #عازم کربلایم #حلالم کنید.
با اینکه از نرفتنت غصه می خوری و سینه ات تنگ شده؛ اما با شنیدن افزایش تعداد زائران حسین(علیه السلام) نسبت به سال گذشته، خوشحال می شوی و خدا را شکر می کنی که مراسم پیاده روی اربعین هر سال پرشورتر و پرشعورتر از سال قبل برگزار می شود. خوشحال می شوی و به خودت می بالی که شیعه ای و عشق حسین (علیه السلام) از خردسالی در دلت جوانه زده و در جوانی به بار نشسته است‌. و خوشحالتر می شوی وقتی می بینی و می شنوی که دشمن از این همه حضور روز افزون چهره درهم می کشد، لب به دندان می گیرد، می لرزد، می هراسد و در فکر چاره ای است تا حضورها را کمرنگتر جلوه دهد، #شورها را بگیرد و #شعورها را خدشه دار کند. غافل از اینکه عشق به مولایمان حسین (علیه السلام) عشق سرسری و یکی دو روزه نیست! عشق حسین (علیه السلام) عشق به اهداف ایشان است.عشق به حسین (علیه السلام) عشقی الهی است که با گذر زمان تازه تر و جاودانه تر می شود. مراسم عزاداری اربعین و پیاده روی عظیم دوستداران سالار شهیدان از سرتاسر جهان، و میزبانی و موکب داری عرب و عجم برگرفته از باور وایمان عمیقی است که هیچ یک از دشمنان غربی و شرقی توانایی مقابله با آن را ندارند، چرا که همیشه حق بر باطل و خون‌ بر شمشیر پیروز بوده و هست و خواهد بود.ان شاءالله…